Gaziantep Escort’in eski mahallelerinden birinde, dar sokakları birbirine bağlayan taş evlerin arasında, Öztürk ailesinin evi vardı. Bu evde, yıllardır süregelen bir anlaşmazlık vardı: miras meselesi. Ailenin büyüğü Hacı Mustafa, yıllar önce vefat ettiğinde geride geniş bir bahçesi olan büyük bir ev bırakmıştı. Oğlu Mehmet ve kızı Emine, babalarının
Gaziantep Eskort vasiyetini beklemeden mirası bölüşmeye çalışmış, ancak anlaşmaya varamamışlardı. Mehmet, babasının evde oturan kişi olduğu için evin ona kalması gerektiğini savunuyor; Emine ise, “Ben de bu evde büyüdüm, benim de hakkım var!” diyerek direniyordu. Bir akşam, Mehmet’in oğlu Ali, annesiyle babasının hararetli bir şekilde tartıştığını duydu. Annesi, “Bu böyle sürmez Mehmet! Ya ablanla anlaş, ya da mahkemeye gideceğiz!” diyordu. O sırada dışarıdan bir ses geldi. Kapının önünde Emine ve onun oğlu Murat belirmişti. — “Mahkemeye mi gideceksiniz?” diye bağırdı Murat. “Bizim hakkımızı kimse yiyemez, amca!” Mehmet kapıyı sertçe açtı.
Gaziantep escort bayan “Ne hak yemeğinden bahsediyorsun, Murat? Bu evde oturan benim, yıllardır burayı ben ayakta tuttum!” Annesinin gerildiğini gören Ali, araya girmeye çalıştı: “Dayı, annemle babam zaten zor zamanlar geçiriyor, bu meseleyi büyütmeyelim.” Ama Murat geri adım atmadı. “Sen karışma Ali! Hakkımızı savunacağız!” Tartışma giderek büyüyordu. Mahalleli merakla olan biteni izlemeye başlamıştı. Kimileri, “Aman ha, eski defterleri açarsanız işin içinden çıkamazsınız,” diyerek tarafları yatıştırmaya çalışsa da, öfke bir kere harlanmıştı. Tam o sırada yaşlı bir ses duyuldu. “Yeter!” Herkes başını çevirdi. Bu, Hacı Mustafa’nın eski dostu, mahallenin en yaşlısı olan Şerif dedeydi. Bastonuna dayanarak ilerledi ve derin bir nefes aldı. — “Siz ne yapıyorsunuz evlatlarım? Babanızın hatırasına böyle mi sahip çıkacaksınız? O adam ömrü boyunca evlatları kavga etmesin diye uğraştı. Şimdi kemikleri sızlıyordur.” Ortam bir an sessizliğe büründü. Mehmet ve Emine, birbirlerine baktılar. Yılların öfkesi ve kırgınlığı gözlerinden okunuyordu. Ama Şerif dede haklıydı. Babalarının hatırasını kavgayla kirletmek, ona yapılacak en büyük saygısızlıktı. O günden sonra Öztürk ailesi, meseleyi mahkemeye taşımadan, oturup kendi aralarında bir anlaşma yapmaya karar verdi. Yıllardır süren tartışmalar, sonunda bir orta yol bulunarak çözüldü. Mahalleli bu kavganın son bulmasına sevindi. Ve Gaziantep’in o eski mahallesinde, yine huzur dolu günler başladı.